Goedkoop = duurkoop, ook bij hulpmiddelen
Hulpmiddelen zijn voor mensen met een ziekte of beperking essentieel om zo zelfstandig mogelijk hun leven te kunnen leiden. Gemeenten verstrekken veel van deze voorzieningen – zoals bv. een rolstoel, een tillift of een scootmobiel – vanuit de Wmo. Ze maken hiervoor afspraken met leveranciers. Het regelen van hulpmiddelen verloopt niet altijd even vlot. Vorig jaar heeft Bureau Berenschot op verzoek van het ministerie van VWS de belangrijkste problemen nog eens op een rij gezet. Waar lopen mensen vooral tegenop? De belangrijkste punten die daaruit naar voren kwamen: - gebrek aan maatwerk (er werd niet uitgegaan van wat de aanvrager écht nodig heeft) - het niet kunnen meenemen van een hulpmiddel bij verhuizingen - lange levertijden - slechte bereikbaarheid, slechte kwaliteit en nogal wat kwaliteitsverschillen tussen gemeenten In de praktijk komt het er vaak op neer dat het maar net afhangt van de gemeente waar je woont, of de aanvraag, verstrekking en kwaliteit van de hulpmiddelen in orde is. Ieder(in) heeft hierover samen gehandicapten- en patiëntenorganisaties regelmatig aan de bel getrokken. Landelijk, maar ook bij de gemeenten.