Vereniging van adviesraden die de lokale overheid adviseren vanuit het inwonersperspectief

Wat zijn uw intenties?

Recent heb ik ondersteund bij de werving en selectie van nieuwe leden voor een brede adviesraad sociaal domein bij mij in de buurt. Het was ontzettend interessant om tijdens de kennismakingsgesprekken te horen wat de motivaties waren van sollicitanten om plaats te willen nemen in de adviesraad. 

Door Petra van der Horstwoensdag 5 juni 2019

Eén sollicitant was zelf ouder van een kind dat ondersteuning nodig heeft en had het gevoel hier echt voor te moeten vechten. Haar ervaringen wilde ze benutten in adviesraadswerk. Een andere sollicitant vertelde: “Mijn wieg heeft in een ‘goede’ wijk gestaan. Ik kreeg veel kansen om mijn talenten te ontplooien, maar ik realiseer me dat dit niet voor iedereen geldt. Ik werk daarom ook als vrijwilliger met daklozen en mensen in de schulphulp. Dit alles heeft mij laten zien hoe moeilijk het is om uit de misère te komen. Ik voel me verantwoordelijk om mijn kansen en kwaliteiten in te zetten voor hen.” En dan was er nog een sollicitant die werkte bij een instelling die afhankelijk is van gemeentelijke inkoop. Niet in de gemeente waar hij solliciteerde, maar in een andere gemeente. Hij wilde zijn kennis en ervaring als professional graag inzetten om de inkoop in zijn eigen gemeente zo goed mogelijk te laten verlopen.

Ook solliciteerde er iemand die de betreffende stad nog niet zo goed kende. “Ik wil een rol als adviesraadslid juist gebruiken om in contact te komen met mensen. Ik wil weten wat ze meemaken, ervaren, waar hun dromen liggen. Ik wil op onderzoek uit, horen welke initiatieven mensen ontplooien, weten hoe het sociaal team werkt. Adviesraadslid zijn motiveert mij om mijn gemeente te leren kennen en om me nog meer thuis te gaan voelen in deze stad.” Nog meer motivaties die voorbij kwamen: “Ik vind dat veel mensen die politiek actief zijn hun eigen ego voorop zetten. Ik hoop als adviesraadslid de stem te kunnen laten horen van mensen die afhankelijk zijn van die politici.” “Noem me ouderwets, maar ik vind het een burgerplicht om iets te doen voor je gemeente. Ik kan goed waarnemen, dingen goed verwoorden en schrijf makkelijk. Ik hoop dat ik dat kwijt kan in het adviesraadswerk.” “Ik stoor mij er aan dat er hier in de stad zo slecht over jongeren gesproken wordt. Vooral door mensen die niet zelf het gesprek aangaan met jongeren, maar meteen aan de bel hangen bij het jongerenwerk of de politie. Onze jongeren zijn van ons en niet van het jongerenwerk. It takes a whole village to raise a child. Daar geloof ik in en dat wil ik uitdragen.”

Een palet aan motieven, heel mooi om te zien. Het intrigeert me dat mensen zich verantwoordelijk voelen om hun talenten in te zetten, om hun stem te laten horen. Dat inwoners echt op onderzoek willen gaan om te horen wat er leeft onder (kwetsbare) groepen. Uit nieuwsgierigheid naar de ervaringen en behoeftes van de ander. Dit zijn slechts enkele motieven van een groepje sollicitanten die ik toevallig mocht spreken. Wat zijn de motieven voor u om actief lid te zijn van de adviesraad? Weet u waarom uw collega’s dit vrijwilligerswerk doen? En hebben de beleidsmedewerkers in uw gemeente enig idee waarom u dit werk doet? En weet u trouwens waarom zij beleidsmedewerker zijn - daar kan nog weleens een heel boeiend verhaal achter zitten. Het is goed om het gesprek eens met elkaar aan te gaan. Niet alleen over de inhoud of over het beleid, maar over de motieven, de bezieling!

Over de auteur: Petra van der Horst is directeur Koepel Adviesraden Sociaal Domein.