De samenleving doet steeds meer een beroep op het sociale netwerk van mensen en – als ze dat netwerk niet hebben – op vrijwilligers. Het zou zo mooi zijn als elke gemeente bezig is om jong en oud in beweging te brengen iets voor een ander te doen. Zodat de ‘pool’ van vrijwilligers groter en groter wordt. Volgens mij kunnen adviesraden een waardevolle rol spelen de gemeente hiervan bewust te maken.
Als vrijwilligersorganisatie maken we verbinding tussen mensen die kwetsbaar zijn en mensen die willen helpen. Ik zie de inzet van vrijwilligers echt als het cement van de samenleving. Er is voor iedereen wel geschikt vrijwilligerswerk voor handen. Het succes zit ‘m in het doen van vrijwilligerswerk waar je zelf blij van wordt. Wat je zingeving geeft. Als dat het geval is zien we dat mensen het vrijwilligerswerk veel langer vol houden.
Wij werken steeds vaker samen met formele zorgpartijen. Met elkaar kijken we welke werkzaamheden formeel georganiseerd moeten worden en welke werkzaamheden ook door vrijwilligers gedaan kunnen worden. Dat vraagt e.e.a. van de organisatie, maar levert uiteindelijk ook veel op. Als voorbeeld: met Abrona (een organisatie die mensen met een verstandelijke beperking of maatschappelijk probleem begeleidt) trokken we in meerdere gemeenten op om te kijken welke onderdelen van zorg bij informele zorg – en dus vrijwilligers – terecht kon komen. Dit zorgde voor minder inzet van professionals en dus minder kosten. Maar misschien nog belangrijker: het zorgde ook voor mooie contacten tussen vrijwilligers en mensen die kwetsbaar zijn. Het verrijkte hun leven! Vrijwilligers merkten: als je iets doet voor een ander wordt de samenleving mooier.
We denken vaak na over de vraag: hoe krijg je de samenleving in beweging om vrijwillig iets voor een ander te doen? Het mooiste is als kinderen dit met de paplepel ingegoten krijgen. We faciliteren basisscholen dan ook om aandacht te hebben voor dit onderwerp. Daarnaast kan de gemeente een grote rol innemen om inwoners te motiveren iets voor een ander te doen. En hier kunnen adviesraden volgens mij ondersteuning bieden. In bijna elke gemeente waar Handjehelpen actief is, is een netwerk informele zorg. Als adviesraad kun je je wenden tot hen, signalen en ideeën ophalen en delen met de gemeente. Daarnaast zijn met name kleine vrijwilligersorganisaties geholpen met een adviesraad die richting de gemeente een signaal af geeft en het thema informele zorg weer eens op de agenda zet. Mijn oproep aan adviesraden: zet je voelsprieten uit en denk met de gemeenten mee: hoe krijg je die samenleving in beweging? Zodat er meer naar elkaar omgekeken wordt!
Over de auteur: Irene Domburg is directeur bij Handjehelpen.
Handjehelpen gelooft in een samenleving waar iedereen mee kan doen en waar mensen zich voor elkaar inzetten. Daarom ondersteunen wij mensen die dat niet vanzelfsprekend kunnen, want iedereen heeft af en toe een steuntje in de rug nodig. Dat doen wij door een passende koppeling te maken tussen mensen die wat extra hulp kunnen gebruiken en mensen die hun maatschappelijke betrokkenheid willen omzetten in daden. Wij zijn ervan overtuigd dat hulpvragers, vrijwilligers en stagiairs zo elkaar kunnen versterken en extra kansen kunnen bieden om zinvol te participeren in de samenleving.